In een opvallende terugkeer naar het Stevaert-tijdperk heeft Melissa Depraetere, vice-minister president van de Vlaamse Regering, een reeks 'gratis' initiatieven aangekondigd. Deze maatregelen, waaronder een bon van 250 euro voor energiezuinige huishoudtoestellen, gratis renovatiebegeleiding, en kosteloze gezondheidszorg voor jongeren tot 24 jaar, klinken wellicht als muziek in de oren van vele Vlamingen. Maar laten we niet vergeten: er bestaat geen gratis lunch, zeker niet in de politiek, dat heeft het verleden meer dan 20 jaar geleden al meermaals bewezen
Wie betaalt de rekening? De Vlaamse belastingbetaler, natuurlijk. En die rekening is al torenhoog. België kroont zich opnieuw tot belastingkampioen van de OESO. Van elke 100 euro die een bedrijf aan loonkosten betaalt, vloeit maar liefst 52,7 euro naar de staatskas. Dit is een stijging ten opzichte van 2019, toen het 'slechts' 52,3 euro was. Alleenstaanden worden het hardst getroffen, met een belastingdruk die gemiddeld 17 euro hoger ligt dan in andere OESO-landen.
De ware kosten van 'gratis'
Energiezuinige toestellen: de bon van 250 euro lijkt een mooi gebaar, maar vergeet niet dat dit geld ergens vandaan moet komen. Met ruim een miljoen huishoudens die in aanmerking komen, praten we over een potentiële kostenpost van honderden miljoenen euro's.
Renovatiebegeleiding: gratis advies klinkt aantrekkelijk, maar iemand moet de salarissen van deze adviseurs betalen. Dit zijn verborgen kosten die uiteindelijk door de belastingbetaler worden gedragen. Bouwvereniging Bouwunie neemt het op voor aannemers en spreekt van "een totaal verkeerd signaal".
Gezondheidszorg voor jongeren: gratis toegang tot huisartsen, psychologen en tandartsen voor jongeren tot 24 jaar klinkt nobel, maar vergroot de druk op een reeds overbelast zorgsysteem.
De keerzijde van de medaille
Deze 'gratis' diensten creëren een gevaarlijke illusie: ze maskeren de werkelijke kosten van dienstverlening en kunnen leiden tot overconsumptie. Bovendien ondermijnen ze het principe van persoonlijke verantwoordelijkheid en kunnen ze de marktwerking verstoren.
In tegenstelling tot landen als Denemarken en Zweden, waar hoge belastingen gepaard gaan met uitstekende publieke dienstverlening, lijkt België minder waar voor zijn belastinggeld te bieden. Deze cijfers staan in schril contrast met de verkiezingsbeloften van 2024, waarin partijen riepen dat "werken weer moet lonen". In plaats van een verlichting, zien we een verzwaring van de belastingdruk.
Fiscale alternatieven: een weg naar echte verlichting
In plaats van het 'gratis-verhaal' zou de Vlaamse regering moeten focussen op structurele hervormingen die de belastingdruk daadwerkelijk verlichten:
Vereenvoudiging van het belastingstelsel: het huidige systeem is complex en inefficiënt. Een eenvoudiger stelsel zou administratieve kosten verlagen en belastingontduiking bemoeilijken.
Verlaging van de marginale tarieven: hoge marginale tarieven ontmoedigen extra werk en ondernemerschap. Een verlaging zou de economie kunnen stimuleren.
Verbreding van de belastingbasis: door het schrappen van onnodige aftrekposten en vrijstellingen kan de belastingbasis worden verbreed, wat ruimte creëert voor lagere tarieven.
Verschuiving naar consumptiebelastingen: een geleidelijke verschuiving van belasting op arbeid naar belasting op consumptie zou werk aantrekkelijker maken.
Digitalisering en efficiëntie door het gebruik van AI.
Een oproep tot fiscale verantwoordelijkheid
Het 'gratis-verhaal' van Depraetere en Vooruit is een gevaarlijke weg die leidt tot hogere overheidsuitgaven en, uiteindelijk, een zwaardere belastingdruk. Vlaanderen verdient een eerlijk en transparant fiscaal beleid dat de burger respecteert als een volwassene die kan omgaan met de werkelijke kosten van overheidsdiensten.
In plaats van te zwichten voor de verleiding van 'gratis', moeten we streven naar een samenleving waarin burgers worden aangemoedigd om verantwoordelijk om te gaan met hun financiën en energieverbruik. Echte vooruitgang komt niet voort uit valse beloftes, maar uit een eerlijk debat over hoe we onze middelen het beste kunnen inzetten voor een duurzame en welvarende toekomst voor alle Vlamingen.
Het is tijd dat onze politici stoppen met het verkopen van luchtkastelen en beginnen met het bouwen van een solide fiscaal fundament. We hebben nood aan:
- Transparantie: politici moeten eerlijk zijn over de kosten van hun beloftes. 'Gratis' bestaat niet.
- Fiscale hervorming: België en de gemeenschappen en gewesten moeten hun belastingstelsel herzien om competitief te blijven en de koopkracht van zijn burgers te versterken.
- Efficiëntie in overheidsuitgaven: er moet kritisch gekeken worden naar hoe belastinggeld wordt besteed. Kunnen we, zoals onze Scandinavische noorderburen, meer kwaliteit leveren voor minder geld?
- Langetermijnvisie: in plaats van kortetermijn 'gratis' beloftes, hebben we nood aan een duurzaam fiscaal beleid dat groei stimuleert en de belastingdruk verlaagt.
Alleen dan kunnen we een Vlaanderen creëren dat echt 'vrij' is - vrij van overmatige schulden, inefficiënte overheidsuitgaven en misleidende politieke retoriek. Het is tijd om het 'gratis-verhaal' na 25 jaar opnieuw te ontmaskeren voor wat het werkelijk is: een kostbare illusie. Vlaamse burgers verdienen een eerlijk en transparant fiscaal beleid dat hen niet alleen als melkkoe ziet, maar als partners in het bouwen aan een welvarende toekomst. Laten we stoppen met het verkopen van luchtkastelen en beginnen met het leggen van een solide fiscaal fundament voor alle Vlamingen.
Reactie plaatsen
Reacties